Με το ασημένιο μετάλλιο του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος U21 του Όμπερβαρτ στο στήθος επέστρεψε στην Ελλάδα η Ελισάβετ Τελτσίδου ιδιαίτερα χαρούμενη και συγκινημένη για τη μεγάλη διάκριση. Ανήμερα την Κυριακή των εκλογών η τζουντόκα του ΕΟΣ Αχαρνών, έφτασε στα πάτρια εδάφη κουρασμένη αλλά και ενθουσιασμένη για το δεύτερο σκαλί του βάθρου στη διοργάνωση της αυστριακής πόλης. Στην συνέντευξή της στο επίσημο site της ΕΟ τζούντο αναφέρθηκε στην αξιοθαύμαστη σταθερότητά της, αλλά και στους μελλοντικούς της στόχους.
-Προφανώς ενθουσιασμένη απ΄αυτό το μετάλλιο Ελισάβετ !
“Πολύ ικανοποιημένη… αλλά για να είμαι ειλικρινής και κάπως στενοχωρημένη. Πιστεύω ότι μπορούσα να κερδίσω την Βρετανίδα Λούσι Ρένσαλ, είχα τη δυνατότητα και γι’ αυτό νιώθω μια γλυκόπικρη γεύση. Με πήγε πίσω και ένας τραυματισμός στο πόδι-γύρισε ο αστράγαλός μου και ταλαιπωρήθηκα πολύ με αυτό το πρόβλημα.”
-Ακόμη κι έτσι η σταθερότητά σου τα τελευταία χρόνια είναι αξιοθαύμαστη.
“Ναι το καταλαβαίνω και χαίρομαι πολύ γι΄αυτό-όλα είναι αποτέλεσμα ενός και μοναδικού πράγματος: Προπονούμαι σκληρά, καθημερινά, προσπαθώ να είμαι πάντα σε φόρμα και δεν σταματάω ποτέ. Δεν επαναπαύομαι και δεν εφησυχάζω οπότε είμαι πάντα ετοιμοπόλεμη.”
-‘Όχι απλά σταθερή, αλλά και εξελισσόμενη, με φιλοδοξίες !
“Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω όρια, μου αρέσει να εξελίσσομαι και να προχωράω με νέους στόχους και προοπτικές. Γι΄αυτό σας είπα και ότι δεν ικανοποιήθηκα απόλυτα με το ασημένιο μετάλλιο. Εξάλλου το να αρκούμαι σε κάτι μου αφαιρεί τη δυνατότητα να ονειρεύομαι.”
-Και ποιοι είναι λοιπόν οι νέοι στόχοι ;
“Η κορύφωση των στόχων μου αφορά την πρόκριση στους Ολημπιακούς Αγώνες του Ρίο. Αυτό είναι το μεγάλο μου όνειρο και σκοπός. Πλησιάζω σιγά-σιγά. Είναι κάτι κοντά και παράλληλα μακριά
-Και κάτι περισσότερο… άμεσο-πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες ;
“Η διάκριση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα-σε ένα μήνα στο Αμπουντάμπι. Επίσης θέλω να μπω δυνατά στην μεγάλη κατηγορία, αυτή των γυναικών, να αποκομίσω εμπειρίες ώστε να μπορέσω να διακριθώ και εκεί μελλοντικά. Όλα σιγά-σιγά”
-Και πού αφιερώνεις αυτό το μετάλλιο ;
“Σε όσους με έχουν βοηθήσει να φτάσω σ΄αυτό το επίπεδο, στην οικογένεια και στους φίλους μου που είναι κοντά μου και φυσικά στους προπονητές μου, Νίκο Ηλιάδη, Βασίλη Ηλιάδη και Ντούρου Γκόγκουα.”