Το να «κουβαλάς» τα… προβλήματά σου στο τατάμι, είναι κάτι συνηθισμένο. Το να «κουβαλάς» όμως στο τατάμι το μωρό σου με όλα του τα… παρελκόμενα, τότε η εικόνα μάλλον είναι ασυνήθιστη. Αλλά πως αλλιώς να συνδυάσεις πρωταθλητισμό και οικογένεια, όταν και τα δύο, τουλάχιστον μέχρι και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, είναι μέρος της καθημερινής σου ζωής; Η Μαρία Καραγιαννοπούλου φαίνεται να έχει βρει τη λύση. Λίγο πρωτοποριακή, αλλά σίγουρα μοναδική για την 5η Ολυμπιονίκη της Αθήνας, που δίνει τη «μάχη» της για πρόκριση στους Αγώνες του 2008.
«Παίρνω το μωρό (σ.σ. το όνομα αυτού Αλέξανδρος-Γεώργιος) κάθε ημέρα μαζί μου στην προπόνηση. Ετοιμάζω την τσάντα μου για την προπόνηση και παράλληλα ετοιμάζω και την τσάντα του μωρού για να το πάρω μαζί μου», λέει η Μαρία, η οποία παρά τα… οικογενειακά βάρη ξέρει ότι μόνο με την προπόνηση μπορεί να βρεθεί ξανά στην κατάλληλη φυσική κατάσταση που θα της επιτρέψει να διεκδικήσει την πρόκριση για το Πεκίνο.
«Η αλήθεια είναι ότι προς το παρόν, λίγες είναι οι ημέρες που κάνω διπλή προπόνηση στον Άγιο Κοσμά. Δυστυχώς, δεν είμαι ακόμη στην κατάλληλη κατάσταση για να έχω παρτενέρ κάποιον από τους άνδρες και έτσι εξαρτώμαι αυτή τη στιγμή από κάποιες συναθλήτριές μου. Είναι βέβαιο ότι διαφορετικά κάνεις τις τεχνικές σου με άνδρες-παρτενέρ και διαφορετικά με γυναίκες. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης (σ.σ. ο βοηθός του ομοσπονδιακού προπονητή) έφερε για προπόνηση κάποιους έφηβους. Με αυτούς κατάφερα και έκανα την προπόνηση που ήθελα. Το σίγουρο είναι ότι σιγά-σιγά νοιώθω να δυναμώνω», επισημαίνει η 35χρονη τζουντόκα, η οποία το Σαββατοκύριακο θα βρεθεί στη Λισαβόνα για το Παγκόσμιο Κύπελλο…
«Η παρουσία μου στη Λισαβόνα κρίθηκε επιτακτική ώστε να μπορέσω να μπω στο κλίμα. Εκτός των άλλων θα κάνω και την κατασκοπεία μου. Θέλω να δω κάποιες αθλήτριες και σε τι επίπεδο βρίσκονται», είπε η αθλήτρια του «Ολυμπιονίκη» Αγίου Ιωάννη Ρέντη, η οποία δεν σκοπεύει να αλλάξει την αγαπημένη της κατηγορία, παρά το γεγονός ότι στην Πορτογαλία θα είναι παρούσα στα -52 κιλά.
«Δεν μπορούσα να χάσω τώρα κάποια κιλά. Από τα επόμενα τουρνουά όμως θα είμαι στα κιλά και στην κατηγορία που μου ταιριάζει περισσότερο», επισημαίνει η Καραγιαννοπούλου, η οποία δεν έκρυψε ότι στην επιστροφή της στα τατάμι μετά την εγκυμοσύνη, ξαφνιάστηκε ακόμη και η ίδια όταν είδε ότι έκανε κάποιες τεχνικές σαν να μην ήταν 1,5 χρόνο εκτός δράσης…
«Η αλήθεια είναι ότι αν δεν ένοιωθα καλά, δεν θα συνέχιζα το τζούντο. Με το που άρχισα προπονήσεις, είδα ότι ήμουν σε θέση να κάνω κάποιες τεχνικές σαν να μην ήμουν 17 μήνες εκτός δράσης. Αυτό που έχω χάσει, αλλά θα φροντίσω να το βρω σύντομα, είναι η φυσική κατάσταση αλλά και αυτή τη φουλ έκρηξη που είχα μέσα στο τατάμι. Από θέμα δύναμης και τεχνικής όμως είμαι στην κατάσταση που πρέπει. Μου έκανε και μένα εντύπωση, όμως με βοήθησε να πάρω την απόφασή μου να κατέβω σε αγώνες και να δείξω ότι μπορώ να πάρω την πρόκριση».
Όσον αφορά στο μεγάλο στόχο της, αυτός δεν είναι άλλος από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Ρίο «εκεί όπου θέλω να πάρω την απευθείας πρόκριση για το Πεκίνο». «Ελπίζω μόνο να έχω καλή κλήρωση στο Ρίο και να μην υποχρεωθώ να αγωνιστώ με αθλήτριες, το παιχνίδι των οποίων, δεν με βολεύει, όπως δηλαδή είχε συμβεί και στην Αθήνα. Εκεί βέβαια πήρα την 5η θέση, όμως αγωνίστηκα με όλες τις αθλήτριες που δεν ήθελα να βρω στο δρόμο μου. Δεν με ευνόησε καθόλου η κλήρωση, έστω κι αν ήμουν στην καλύτερη δυνατή αγωνιστική κατάσταση ώστε να βρεθώ λίγο πριν το βάθρο των νικητριών».
Πως μπορεί όμως να συνδυαστεί οικογένεια και πρωταθλητισμός; «Οι δυσκολίες είναι πολλές, όμως το μωρό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Το παίρνω μαζί μου στον Άγιο Κοσμά και την ώρα της προπόνησης έχω τη δυνατότητα να τον παρακολουθώ. Στα διαλείμματα παίζω μαζί του. Έχω το άγχος που θα το αφήσω για να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν καλύτερα, όμως ο τρόμος μου είναι να γυρίσω κάποια ημέρα στο σπίτι μετά από αγώνες και το παιδί να μη με γνωρίσει. Ζω με αυτό το άγχος. Από την άλλη βέβαια γνωρίζω, ότι εφόσον έρθει η πρόκριση για το Πεκίνο, εκεί θα είναι και ο τελευταίος σταθμός μου. Αυτό με καθησυχάζει κάπως και μου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξω απερίσπαστη το προπονητικό πλάνο μου. Θα βρεθώ σε κάποια καμπ προετοιμασίας, φροντίζοντας να μην λείπω πολύ καιρό από το μωρό ώστε να μην έχω τύψεις. Το κομβικό σημείο όπου θα τα δώσω όλα θα είναι πριν από το παγκόσμιο όπου θα κάνω και το τελευταίο στάδιο της προετοιμασίας μου. Θεωρώ ότι ο κόπος μου δεν θα πάει χαμένος», τονίζει η Μαρία, η οποία θα λάβει μέρος στο διεθνές τουρνουά της Αθήνας, το διήμερο 2-3 Ιουνίου, ενώ στη συνέχεια ενδέχεται να βρεθεί σε καμπ προετοιμασίας των εφήβων που θα πραγματοποιηθεί στο Λουτράκι.
Σχετικά με το αν θα προέτρεπε τον Αλέξανδρο-Γιώργο σε λίγα χρόνια να ασχοληθεί με το τζούντο, εκεί η απάντηση δεν είναι η αναμενόμενη αφού «πέρασα άσχημες στιγμές λίγο μετά τη γέννηση του παιδιού, το οποίο και κόντευα να χάσω. Όταν βλέπεις το παιδί σου, λόγω ενός μικροβίου, να βρίσκεται λίγο πριν το θάνατο, τότε βλέπεις τη ζωή και με διαφορετικό μάτι. Γι` αυτό ακριβώς το λόγο και δεν έχω σκεφτεί για το μέλλον του. Αν θέλω να βρεθεί στον αθλητισμό ή όχι. Η τρομάρα που πέρασα ήταν μεγάλη και αυτό που με νοιάζει τώρα είναι να βλέπω το παιδί μου να χαμογελάει και να περνάει καλά».
Η Μαρία δεν κρύβει ότι ζηλεύει τη νέα γενιά των τζουντόκα αφού πλέον τους παρέχονται όλα τα μέσα και οι διευκολύνσεις προκειμένου να γίνουν καλύτεροι αθλητές («πρόσφατα είπε σε κάποιους έφηβους αθλητές ότι θα ήθελα να ήμουν στην ηλικία σας και να είχα αυτά που έχετε εσείς τώρα»), ενώ όταν μιλάει για τον Νίκο Ηλιάδη τότε το… στόμα της στάζει μέλι.
«Δημιούργησε μια πολύ αγαπημένη ομάδα. Αυτό είναι και το μυστικό για να έχεις τα αποτελέσματα που θέλεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι αθλητές που δεν προσαρμόζονται στην ομάδα φεύγουν από μόνοι τους. Γι` αυτό και το ελληνικό τζούντο τα τελευταία χρόνια έχει τη σημαντική αυτή εξέλιξη σε παγκόσμιο επίπεδο».