Τη δεκαετία του `90, οπότε και το επίπεδο του ελληνικού τζούντο ήταν ερασιτεχνικό, ακόμη και μία νίκη σε μία διεθνή διοργάνωση, αποτελούσε τεράστια επιτυχία. Το ελληνικό τζούντο, σε παγκόσμιο επίπεδο εκείνη την εποχή, θεωρούνταν ο «φτωχός συγγενής» και οι… κωλοτούμπες των Ελλήνων αθλητών πάνω στα διεθνή τατάμι έδιναν και έπαιρναν. Όχι πως οι πρωταθλητές μας δεν είχαν το πάθος και την όρεξη για να φτάσουν ψηλά, όμως το αγωνιστικό επίπεδο για πολλά χρόνια παρέμενε πολύ χαμηλά, με αποτέλεσμα τα λιγοστά ταξίδια στο εξωτερικό να γίνονται για κυρίως… τουριστικούς λόγους!
Την τελευταία επταετία όμως, η κατάσταση αυτή άλλαξε άρδην. Τα «πέτρινα» χρόνια του αθλήματος στη χώρα μας, έφτασαν στο τέλος τους. Η συστηματική δουλειά από τη μικρότερη έως και τη μεγαλύτερη εθνική ομάδα, έχει αποφέρει καρπούς και οι διακρίσεις διαδέχονται η μία την άλλη, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Μαζί όμως με τις διακρίσεις, έρχονται και οι απαιτήσεις. Απαιτήσεις που έχουν να κάνουν με τη συνεχή συγκομιδή μεταλλίων στις μεγάλες διοργανώσεις αλλά και με το αγωνιστικό πρόσωπο που θα παρουσιάσει ένας αθλητής κατά τη διάρκεια του εκάστοτε αγώνα. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πλέον ένα ασημένιο μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, όπως π.χ. αυτό που κατέκτησε χθες ο Ηλίας Ηλιάδης στη διοργάνωση του Ρίο ντε Τζανέιρο, δεν προκαλεί ντελίριο ενθουσιασμού, όπως θα συνέβαινε παλαιότερα. Το χρυσό ήταν ο στόχος και από τη στιγμή που δεν επετεύχθη, τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα… Τα θλιμμένα πρόσωπα του Ηλία και του Νίκου Ηλιάδη χθες, μετά το τέλος του τελικού της κατηγορίας των -90 κιλών, μαρτυρούσαν μία απογοήτευση που πήγαζε από το γεγονός ότι ο τζουντόκα του Φίλιππου Αμυνταίου είχε έρθει στη Βραζιλία, για να κατακτήσει το μετάλλιο που έλειπε από τη συλλογή του και δεν ήταν άλλο από το χρυσό.
«Δεν ξέρω πως έγινε αυτό», μονολογούσε ο «χρυσός» Ολυμπιονίκης της Αθήνας λίγο πριν την απονομή. «Ο Ηλίας έχασε τον τελικό και δεν τον κέρδισε ο Γεωργιανός», ήταν η πρώτη κουβέντα που βγήκε από το στόμα του ομοσπονδιακού τεχνικού, Νίκου Ηλιάδη. Και όλα αυτά, τη στιγμή που το ελληνικό τζούντο πανηγύριζε τη δεύτερη μεγαλύτερη στιγμή στην Ιστορία του, με την κατάκτηση του ασημένιου μεταλλίου στην κατηγορία των -90 κιλών!!!
Σήμερα, πιο ήρεμος πλέον, ο Νίκος Ηλιάδης αναλύει τους λόγους που δεν ήρθε το χρυσό μετάλλιο… «Καταρχήν θα ήταν εγωϊστικό από πλευράς μου να πω ότι δεν είμαι ικανοποιημένος με το ασημένιο μετάλλιο. Αν ήταν το πρώτο, τότε σίγουρα θα υπήρχε και διαφορετική αντιμετώπιση από την πλευρά μας. Όμως για δεύτερο συνεχόμενο παγκόσμιο πρωτάθλημα, δεν καταφέραμε να ακούσουμε τον εθνικό μας ύμνο. Και αυτό μας πονάει. Γι` αυτό το λόγο υπάρχει και η σχετική πικρία», είπε ο ομοσπονδιακός προπονητής.
«Μέχρι την ολοκλήρωση του πενταλέπτου, ο Ηλίας βρισκόταν συνεχώς στην επίθεση, με τον Γεωργιανό να περιμένει πιθανό λάθος. Δυστυχώς για εμάς, το λάθος αυτό έγινε στο Golden Score με αποτέλεσμα να χάσουμε το χρυσό. Ωστόσο τα πάντα θα μπορούσαν να αλλάξουν πριν οδηγηθούμε στον έξτρα χρόνο, αν ο Γεωργιανός είχε πάρει ποινή επειδή βρισκόταν συνεχώς στην άμυνα. Όμως, η Ιστορία έγραψε ότι ο Ηλίας είναι δεύτερος. Ήταν η μέρα του Τσιρακίντζε και αυτό δεν αλλάζει», συνέχισε ο Νίκος Ηλιάδης, ο οποίος γνωρίζοντας τον Ηλία καλύτερα από τον καθένα δεν δίστασε να απαντήσει θετικά στην ερώτηση που είχε να κάνει με το αν αυτή η ήττα τους πεισμώνει…
«Φυσικά και μας πεισμώνει. Περισσότερο τον Ηλία και αυτό θεωρώ ότι θα του βγει σε καλό στο μέλλον. Είναι αθλητής που δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του. Ξέρω ότι για την πίκρα που ένοιωσε χθες, θα αποζημιωθεί πολύ σύντομα, αποζημιώνοντας και όλους εμάς που βρισκόμαστε κοντά του».
Σχετικά με το αν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στον τρόπο της προετοιμασίας του εν όψει Ολυμπιακών Αγώνων, ο Νίκος Ηλιάδης απάντησε καταφατικά… «Το πρόγραμμα που ακολουθούμε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, το ξεκινήσαμε αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας και το συνεχίζουμε κατά γράμμα. Απλά, βλέπουμε κάποια λάθη που γίνονται στη διάρκεια των αγώνων και προσπαθούμε να τα διορθώσουμε».
Πόσο όμως η χθεσινή εξέλιξη μπορεί να επηρεάσει ψυχολιγικά τον Ηλία Ηλιάδη; Η απάντηση δια στόματος του πατέρα του… «Αθλητές σαν τον Ηλία δεν έχουμε σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογία τους. Δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα, όπως ίσως θα συνέβαινε με κάποιον άλλον και αυτό αποτελεί ένα ακόμη βέλος στη φαρέτρα του».
Αναφορικά με τα Ολυμπιακά «εισιτήρια» που οδηγούν του χρόνου στο Πεκίνο, ο Νίκος Ηλιάδης παρουσιάστηκε αισιόδοξος. «Θεωρώ ότι η Ελλάδα θα έχει εκπρόσωπο στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στις έξι από τις επτά κατηγορίες των ανδρών. Είναι στόχος βατός, που όμως χρειάζεται υπομονή και επιμονή μέχρι την τελευταία στιγμή».